Julius Plamper

Julius Plamper is geboren op 9 januari 1891 in Plassdorf, een plaats in Sleeswijk-Holstein in het noorden van Duitsland.
In Nederlands-Indië werkte hij als machinist voor de Ombilinmijn, een steenkolenmijn in West-Sumatra in de buurt van de stad Sawahlunto. Vanaf de steenkolenmijn liep een spoorweg naar Padang aan de kust van Sumatra.

Samen met zijn Indonesische partner Mariah – die zoals veel Indonesiërs geen achternaam had – had Julius twee kinderen: Frans, geboren op 24 oktober 1923, en Anna, geboren op 19 september 1925. Beide kinderen zijn geboren in Mangganie, West-Sumatra. Mariah had met een eerdere partner ook nog een zoon gekregen, Hamid, de halfbroer van Frans en Anna.

Julius werd op 10 mei 1940 door het Nederlandse koloniale gezag geïnterneerd vanwege zijn Duitse afkomst. Zijn zoon Frans was toen net te jong voor internering. Julius overleed tijdens de scheepsramp met de Van Imhoff op 19 januari 1942.

Zoon Frans en dochter Anna vertrokken in 1958 uit Indonesië, toen veel Nederlanders daar niet meer gewenst waren. Frans was in 1948 Nederlander geworden. Hij vertrok naar Nederland en vestigde zich in Den Haag. Frans was in Nederlands-Indië en Indonesië automonteur geweest en oefende dat beroep ook in Nederland uit.